Fatih Uzuner : Sevmek-Sevilmemek

Yaraların büyüdüğü kalplerin kırıldığı umutların tükendiği bir yıl daha gitti.Düşünüyorum da gittiğimiz maçlar sonuna kadar yapılan tezahüratlar yenen joplar biber gazları hepsi boşuna sonuç yine hüsran yine acı...
Ve bizler yine kandırıldık.. Duygularımızla yine oynandı olan Kocaelispora olmadı olan bize oldu yani taraftara yani Kocaelispor biziz zaten oynayanlar gelip geçici onlar parasını alır oynar almazsa omuz silker banane idmana çıkmam der canı ister giderler.. Yöneticiler havayı basar ellerinde purolar o yemek bu kokteyl gezerler.. Ya biz sevipte sevilmeyen insanlar, yani gerçek dostlar...Gerçek taraftarlar...

Hiç bir menfaatimiz yoktur sadece yürek koymuşuzdur bu yola bu kadar sevene yapılan bu zulüm revamıdır dostlar..Adımızın silindiği... İddaa kuponlarında bile kasaba takımı sebatın favori gösterildiği bir takım olduk dostlar...hııı İstanbullular ...tanık oldum Kocaeli nerede ya 2 lig A mı B demi diye sorar oldular ah be vur kurşunu göğsümden ,sorma bunları alay etme kırık kalbimle demek geçti içimden adam ciddi sordu artık alay edilmiyoruz merak ediliyoruz yani nerede fırtına neden dindi...Yabancı gözlerde bizi arıyor biz kimdik ne idik ne olduk...ne olacağız..biz kimdik bilmeyenler için... Biz İstanbul takımlarının en korktuğu deplasmandık hani bir puana bereket versin denecek cinsten biz İstanbul da ne yapardık bilir misiniz şampiyonu belirlerdik onu bunu yener zirveyi çalkalar dönerdik biz İstanbul a beş bin kişi ile inerdik ve oraları fetheder geri dönerdik hep dik maziydik biz daha da büyüyeceğimiz yerine küçültüldük yani kumandanın düğmesine basıldı küçüldük minnacık olduk bu küçülmede emeği olanları nefretle kınıyorum bunun adı zulümdür ekmeksiz susuz bırakmaktır..Zalimliktir ..Bir avuç taraftarız artık yetim kaldık bizi İzmit bile unuttu ..iyi gün dostları vardır hani Karaosmanoğlu gibi Gebze Darıca ve Gölcük hepsine giden... Bize ne oldu ...biz kimiz..neden sahipsiz kaldık..gaz ve jopları yerken İnanın gözlerim babasını arayan çocuklar gibi bir İzmit li büyüğümüzü aradı ama yok..itildik tel örgünün köşelerine... Boş kalan kale arkasına bakarken ..Kocaelim benim biricik sevgilim ...diyen inleyen kale arkasını özledim gooool sesini özledim...Saffet i ,Ergün ü ve Mahmut u özledim ...Biz bu kadarını hak etmedik ...Allahım dualarımız artık sana kimseden fayda kalmadı ve bizi hakkettiğimiz yere döndür ...Senden başka sarılacak kanat kalmadı...Akıllı hidayetli insanlar nasip et başımıza ...Cok değiliz az kişiyiz gerçek seven maratondakileriz biz.. Son damlasına kadar biziz... İyi gün dostu değil gerçek dost biziz.. Biz yastık ve çekirdek alarak gelmeyiz maçlara biz hiç oturmayız biz para ve maaş almadan yırtınır dururuz biz Kocaelisporuz... Ve ölene dek şapkamız yeşil kaşkolumuz siyah kalacak....bize bu zulmü yapanlarda bir gün bir yerde mutlaka cezasını bulacak...Son sözüm yine son damlasına kadar kanımızın terimizin ..Acıda olsa desteğe devam artık iyileşemeyecek bir hastanın yüzüne gülmek gibi maratonda devam bizim görev lig sonu biter lig başı başlar ve bu ölene dek devam eder biz bize yakışanı yapalım yine ve tribünde buluşmak dileğiyle...